Sveti Jovan Bogoslov

Apostol i jevanđelist Jovan bio je jedan od prvih učenika Isusa Hrista. Naziva se i Sveti Jovan Bogoslov. Bio je sin Zevedejev i ribar na Galilejskom jezeru. Jovan i njegov brat Jakov su nazvani sinovima groma, prema nadimku koji im je dao Isus Hristos kada ih je pozvao za svoje učenike, apostole. Prema predanju, umro je u Efesu, u dubokoj starosti. Isus Hristos je Jovana posebno volio, zato što je bio živahan, brz, vrijedan, izuzetno odan i marljiv učenik. Zbog ovih osobina dao mu je ime: „sin gromova“. Od svih svojih učenika, Isus Hristos je izdvajao Jakova, Petra i Jovana. Oni su bili sa njim kad je vaskrsao Jairovu kćerku, na gori Tavor, kada su vidjeli njegovo Preobraženje, i samo njih je poveo sa sobom u Getsimanski vrt, noć uoči stradanja. Prema predanju, u gradiću Vitsaidi, na obali Galilejskog jezera, živjela je porodica Jovana Bogoslova. Otac mu se zvao Zavedej, a majka Salomija, bila je kćerka Josifa, hranitelja i staratelja Presvete Bogorodice. Jovan je bio učenik svetog Jovana Krstitelja. Koliko je Isus Hristos volio Jovana govori i to da je na Tajnoj večeri Jovan sjedio pored njega, i da je jedino njemu Hristos otkrio Judino izdajstvo. Kad su Hrista uhvatili i poveli na suđenje, Jovan nije odstupao od njega ni kad su se svi ostali razbježali. Sve vrijeme stradanja Hristovog, do krsta i pod krstom, bol sa njim je dijelio i Jovan. Nemoćan da pomogne, ublaži ili otkloni stradanje, on je stajao, saučestvujući i sastradavajući sa učiteljem i Mesijom. Kolika je Hristova ljubav i poverjenje, vidjelo se kad je sa krsta, u posljednjim trenucima zemnog života, povjerio Jovanu da se stara o njegovoj majci, Presvetoj Bogorodici. Poslije Hristovog Vaznesenja na nebo i sve dok je Bogorodica bila živa, Jovan se brinuo o njoj, i propovijedao po Palestini. Poslije njene smrti, propovijedao je u Efesu i Rimu. Rimski car Domentijan ga je zatvorio i mučio, ali kad je i poslije ispijanja najjačeg otrova Jovan ostao živ, car se uplašio i nije smio da ga pogubi mačem, nego ga je poslao u progonstvo, na ostrvo Patmos. Na tom ostrvu, Hristos se u punoj sili i slavi javio Jovanu i prorekao što će se zbivati sa Crkvom do posljednjih vremena, odnosno njegovog drugog dolaska. Jovan je to opisao u knjizi nazvanoj Apokalipsa ili Otkrovenje. Kada je Domentijan ubijen i na prijesto došao car Nerva, koji je bio blaži prema hrišćanima Jovan se iz progonstva vratio u Efes, gdje su ga maloazijski arhijereji molili da im zapiše Hristovo učenje, bojeći se da nešto može da se zaboravi ili pogrešno prenese, zato što je Jovan do tada samo propovijedao. Kad je ostario i više nije mogao da ide u crkvu, učenici su ga nosili, a on je, umjesto propovijedi, govorio: „Djeco moja, volite jedan drugog.“ Jedan od učenika ga je pitao zašto samo te riječi izgovara. Stari apostol je odgovorio: „Zato što je to najveća zapovijest Gospodnja, i dosta je ako samo nju ispunimo kako valja.“ Kada je Jovanu bilo više od sto godina, on uze sedam svojih učenika, iziđe iz Efesa i naredi učenicima da iskopaju grob u vidu krsta. Potom siđe starac živ u taj grob i bi pogreben. Kada docnije otvoriše vijerni grob Jovanov, ne nađoše tijela u grobu. Sveti Jovan Bogoslov se upokojio 8. maja. Svake godine na taj dan, iz njegovog groba se izdiže mirisni i ljekoviti bjeličasti prah. Srpska pravoslavna crkva proslavlja Svetog Jovana Bogoslova 9. oktobra po Julijanskom kalendaru, odnosno, 26. oktobra po Gregorijanskom kalendaru. Svakog 8. maja, na dan smrti Sv. Jovana Bogoslova spominje se čudo njegova groba. Praznuje se još 21.maja i 13.jula sa Dvanaestoricom apostola. Apostol Jovan je napisao Sveto Jevanđelje, tri Saborne Poslanice i Otkrovenje.